Tryb rozkazujący: wydawanie instrukcji/ poleceń.

Gramatyka to „silnik” języka, więc zdjęcie to nie przypadek:). Już po samym zdjęciu poznacie, które wpisy dotyczą zasad językowych, podanych w krótki, przejrzysty sposób- tylko to co potrzebne Wam jest w pracy!

Dzisiaj tryb rozkazujący.

• Wydawanie instrukcji
• Wydawanie poleceń
• Nakazywanie/ zakazywanie

Na szczęście jest bardzo prosty! Składa się wyłącznie z czasownika w swojej podstawowej formie, czyli w… bezokoliczniku, np.

Do it- zrób to, a w konsekwencji:

1. Stop at the traffic lights-  Zatrzymaj she na światłach.
2. Drive on- Jedż dalej/ kontynuuj jazdę.

Forma trybu rozkazującego jest taka sama zarówno dla drugiej osoby liczby pojedynczej, jak i mnogiej. Dlatego też zdanie: Come to work on time może w zależności od kontekstu oznaczać:

1. Przychodź do pracy punktualnie 
2. Przychodźcie do pracy punktualnie.

 Jeżeli zdanie ma formę zaprzeczenia, np. Nie spóźniaj się do pracy zastosujemy formę operatora don’t i całe zdanie zabrzmi

1. Don’t come late to work.
2. Don’t do it.
3. Don’t  drive so fast. You are exceeding the speed limit- Nie jedź tak szybko. Przekraczasz dozwoloną prędkość.
4. Don’t  be so absent-minded. You need to focus more- Nie bądź tak roztargniony. Musisz się bardziej skupić.

Aby złagodzić nieco ton, bardzo bezpośredniego przecież trybu rozkazującego, zabrzmieć w sposób uprzejmy- należy dodać słowo please.

1. Don’t do it, please.
2. Don’t smoke just before the lesson, please.  It may be uncomfortable for other students.

Pamiętajmy jednak, że w zwykłych, codziennych sytuacjach zawodowych, gdy wydajemy kursantowi polecenie w samochodzie, nie jest to niezbędne. I nie zabrzmimy w sposób nieuprzejmy. Wystarczy.

1. Make a u-turn on the next intersection.
2. Press the accelerator gradually.
3. Don’t enter the road. Wait here.

Wysłuchaj i powtarzaj powyższe przykłady: